#101 STOL

Volstrekt belachelijk! Hij hoort het zijn moeder in gedachten roepen terwijl hij een aardige guirlande in het plafond probeert te prikken. De doden zijn van oudsher betrokken bij de feestdagen. Niet dat hij zich daar bovenmatig op verheugt. Toen hij zojuist de doos met kerstboomonderdelen de trap afzeulde bemoeiden allerlei weggeteerde familieleden zich al met de gang van zaken. Zijn kop knalde uit elkaar. Dat past toch niet, het is nog veel te vroeg, voor wie doe je dit, het wordt weer een fiasco, wat moet dat wel niet gekost hebben? Onderaan de trap gaat hij zitten om uit te hijgen.

​Het is een kerstkoekje van eigen deeg. Hij voelt het weer. Hoelang heeft hij tijdens zijn jaarlijkse decemberbezoek aan de familie alles wat naar uiterlijke schijn stonk niet uitgekafferd. De geest van de vergane kerstmis beneemt hem de adem.

Als de boom eenmaal staat, moet de stol gebakken worden.