#117 AANKOMST 3

Na drie haltes heeft ze er al spijt van. Tijdens de borrel na de lezing in de bibliotheek had zijn uitnodiging nog iets te gaan drinken in de binnenstad haar aangenaam toegeschenen. Spannend ook. Hij converseerde gemakkelijk, zonder snoeverij, over het onderwerp van de avond en zag er oprecht en verzorgd uit. Waarom ook niet, heeft ze gedacht, nog geen half uur geleden. Nu, in de piepende stilte en het harde ontnuchterende licht van tram 7, ziet ze een volstrekt vreemde, grauwgetekende, zwijgzame man naast zich zitten. Hij lijkt haar blik te mijden en wijst af en toe naar iets in de duisternis.

Het moet al tegen half twaalf zijn. Wat moet ze nu? Ze durft niet uit te stappen en alleen terug te lopen. Ze is drieënzeventig. Wat als de zwerver achter in de tram samen met haar uitstapt? De bestuurder zingt pretentieloos.

Haar hart bonst. Ze blijft zitten.