#124 NIEZEN 2

Het kost hem geen enkele moeite om zijn eerste schreden levendig voor zich te zien; hij was twaalf, opgewonden en enthousiast, zag de kansen, voelde de bittere tegenwerkingen, de roes tegenstanders te verslaan, op het groene laken en daarbuiten. Nooit hoefde hij te twijfelen aan zijn gelijk, het is nog steeds een vanzelfsprekendheid. Soms meent hij dat de goden zelf hem de hand boven het hoofd houden. Hij voelde al jong bestemd te zijn voor iets voortreffelijkers dan eeuwige armzaligheid. De biljartwereld, waarin zijn vader hem introduceerde, bood hem die mogelijkheid.

​Al die voorbestemdheid komt vandaag samen, nu de kosmos haar zwaartepunt vindt in café ‘Kerkzicht’. Het vorig bestuur – zwak, corrupt – heeft hij manmoedig weggevaagd. De leden waren terecht onder de indruk. Hier is iets nieuws. Andere verenigingen zullen ‘De Pomerans’ weer vrezen. Zijn eerste besluiten: dikkere kroketten, traditionelere jubileumboeketten, de afmetingen voor zijn portret.

De middenstand kust zijn kont.