#197 FLUCTUATIES

Het moeten de bovenburen zijn. Dit aanhoudend, dof brommen dat al in zijn hoofd rondzong nog voor hij zijn ogen opende. Volume en frequentie ondergaan lichte fluctuaties, waardoor zijn aandacht er steeds naartoe getrokken wordt. Een scheepstoeter die is blijven hangen. Hij heeft zelfs de indruk dat het water in zijn glas erdoor in trilling wordt gebracht. De buren kent hij niet. Hij heeft geen idee of ze in staat zijn een mens zo te tergen tot hij krankzinnig is. Maar laat het ophouden.

Hij leest hardop uit een tijdschrift. Het brommen wordt er niet door verdrongen. Hij draait weemoedige operettemuziek, harder dan hij normaal betamelijk vindt. Het brommen wordt er enkel door versterkt tot een sombere grondtoon. Het glas drinkt hij leeg. Zijn hand trilt inmiddels ook, merkt hij op. Misschien hebben ze een geheim wapen uit de Koude Oorlog op de kop getikt.

Misschien stort de flat in.