#73 KATTENBEL

Hij zwijgt. Als hij omhoog kijkt merkt hij de stervende bladeren op aan de knekelige takken van de bomen die zich uitstrekken over de bovenlichten van de afgeleefde fabriekshal. Alsof ze de stenen doos in zijn geheel willen grijpen en optillen. 'Sorry, lieverd. Ik kan het niet meer. S.R.', leest hij. Hoelang is hij inmiddels vrijwilliger in de kringloopwinkel, vraagt hij zich af, terwijl hij niet weet of hij uit het lood geslagen is. Hij ontfermde zich over de boekenafdeling. Duizenden boeken uit honderden boedels heeft hij gesorteerd, met een vochtige doek afgenomen, soms geplakt, op de juiste planken gezet. En doorgebladerd om te controleren of er iets tussen de bladzijdes zit.

Uit aardigheid bewaart hij de papiertjes die hij vindt. Meestal zijn het boodschappenbriefjes. Of mededelingen van praktische aard aan pubers met hun hoofd in de wolken, aan vergeetachtige echtgenoten.

Dit briefje steekt hij terug in het boek.