#97 SCHAKEN

Hij is de observator mundi. Onder zijn lotgenoten staat hij bekend om zijn scherpe oog. Niets schijnt hem te ontgaan. Wat anderen voor toevalligheden houden, ontmaskert hij als doordachte zetten in het lugubere schaakspel waarmee politici en criminelen elkaar uit ordinaire hebzucht de macht betwisten. En dat allemaal vanaf een bankje aan de rand van het centrum. De auto die inmiddels zeven minuten schuin aan de overkant stationair draait, wekte bij aankomst zijn verdenking al. Terwijl hij voorwendt in zijn boodschappentassen te rommelen, houdt hij de zaak vanuit zijn ooghoeken in de smiezen.

Na bijna negen minuten stapt de bestuurder uit. Hij mankt een beetje, draagt een onopvallend pak. ‘God, wat een boeventronie,’ fluistert de observator vanaf het bankje. De bestuurder loopt zonder omkijken naar een afvalbak en gooit er een zakje in. Dan rijdt hij zonder omhaal weg. De man fronst zijn wenkbrauwen.

Hij wacht op het juiste moment.