Vrij van verplichtingen

Terwijl de zomer beurtelings hittegolven en stortregens over ons uitstort, is de vakantieperiode losgebarsten. Al die meisjes en jongens, vrouwen en mannen, werknemers, scholieren, zelfstandigen, die zich (minstens in hun eigen verbeelding) het hele jaar lang hebben afgebeuld, snakken naar een periode waarin ze kunnen loskomen van hun dagelijkse verplichtingen. Uitslapen, reizen, lezen, bergen beklimmen, onder een parachute achter een speedboot aan de lucht in getrokken worden… je kunt het zo gek niet verzinnen of je kunt het beleven. De vakantie- en vrijetijdsindustrie draait op volle toeren; het is een miljardenbranche, want mensen hebben geld te besteden en zijn ook bereid dat te doen voor een ‘onvergetelijke belevenis’, zoals de glanzende brochures het aanprijzen.
 
Tenminste, als je gezondheid dat toelaat. Zoals zo vaak gaat de maatschappij uit van vitale, frisse, draagkrachtige mensen. Wie in een zorgcentrum leeft, komt er vaak bekaaid vanaf. Natuurlijk wordt er in huis vanalles georganiseerd, natuurlijk kun je eens met de Zonnebloem mee, of het Rode Kruis, natuurlijk komen de kinderen je een keer halen. Maar het is anders dan toen je zelf lekker je eigen gang kon gaan, je eigen plannen kon maken. Nu ben je overgeleverd aan de goedheid van anderen. En dat wringt wel eens.
 
Als je het hele jaar ‘vrij bent van verplichtingen’, heb je dan het hele jaar vakantie? Sommigen beleven het zo en staan elke ochtend vol verwachting op. Anderen zien het dagelijks leven als een opgave, en dus een verplichting. Gelukkig zijn mensen heel flexibel en goed in staat om zich aan te passen aan de situatie waarin ze zich bevinden. Je kunt je hart vrij maken van verplichtingen en elke kleine gebeurtenis beschouwen als een bijzonder moment. De schoonheid zit in het dagelijks leven. De vrijheid ook. Een mooie zomer gewenst!