Vakantiekolder

Uw familieleden en verzorgenden zijn  weer terug van wat doorgaans “een welverdiende vakantie” heet. Misschien bent u  zelf ook nog wel even weggeweest. Of zo’n vakantie inderdaad “welverdiend” is,  durf ik niet te beoordelen, maar wel weet ik dat mensen er zeer aan toe kunnen  zijn. Even aan de sleur van alle dag kunnen ontsnappen is een weldaad, die de  geestelijke gezondheid behoorlijk ten goede komt.

Tenminste, als vakantie ook rust en  vrijheid betekent.

Maar wat hoor je overal? Mensen hebben  tijdens de vakantie zoveel ondernomen, dat ze na de vakantie gewoon bekaf zijn.  De vakantie is vaak geen tijd meer om te herademen, maar een tijd om het meeste  uit het leven te halen, omdat je de rest van het jaar klem zit in werk en  afspraken. “Eigenlijk zou je na je vakantie twee weken vrij moeten hebben, om  ervan uit te rusten,” hoorde ik onlangs een collega verzuchten. Deze persoon had  er zo belabberd uitgezien, dat ik medelijdend gevraagd had hoe lang het nog  duurde voordat hij met vakantie mocht. “Ik kom net terug,” was zijn klagende  repliek.

Het opende mijn ogen een beetje. Nou  wordt er wel vaker gezegd dat de wereld op zijn kop staat, maar dit leek  inderdaad de omgekeerde wereld wel. Het oude symbolische verhaal van God die in  zes dagen de wereld schiep en de zevende dag gebruikte om uit te rusten van zijn  werk, zou door efficiënte wereldburgers van vandaag onmiddellijk herschreven  worden in: “En de zevende dag haastte God zich op een drafje naar een ander  heelal, om daar ook nog van alles te scheppen, waar hij de hele week niet aan  toe gekomen was. Vervolgens kwam God terug met een fikse burn-out, en was  hij pas na enkele eeuwen weer enigszins aanspreekbaar.”

Wat een vakantiekolder. Nou wil ik  natuurlijk niemand verplichten om tijdens de vakantie drie weken onbeweeglijk op  de bank te gaan liggen. Maar het blijft een eigenaardig verschijnsel, dat we  doen alsof het echte leven zich enkel tijdens vakantieperiodes afspeelt. We  zouden vergeten dat het leven van alle dag de moeite waard is om iets van te  maken. Wie dat gevóel kwijt is, komt op een slecht moment tot de ontdekking dat  hij zijn hele léven kwijt is. Het is ongemerkt voorbij gegleden, omdat we zaten  te wachten op een bijzonder moment, en vergaten van het alledaagse iets  bijzonders te maken.

Wanneer we de kunst verstaan om van een  gewone dag een bijzondere dag te maken, dan hebben we elke dag vakantie. En dat  kan al met kleine dingen.