Zin in genieten

​“Zolang ik nog kan genieten, heeft mijn leven nog zin.” Ik hoor het regelmatig mensen zeggen. En dat is natuurlijk niet voor niets. De dag is nu eenmaal veel plezieriger als je kunt kijken naar een mooi programma, als je kunt luisteren naar een muziekstuk dat je raakt, of als je een ontroerend boek kunt lezen. Dat heeft niet alleen te maken met afleiding tegen verveling. Het is veel meer. Doordat je ergens van geniet, heb je de ervaring dat het leven mooi en goed kan zijn. Dat het leven zin heeft. Soms zelfs dat het leven meer en groter is dan je eigen kleine omstandigheden. Dat noemen we ‘inspiratie’. We noemen dat soort dingen niet voor niets soms ‘hemels’ of ‘goddelijk’. Sommige dingen lijken bovenmenselijk mooi.

De lente is bij uitstek de tijd waarin we kunnen genieten van de natuur. Bomen staan vol bloesem, we worden ’s ochtends gewekt door vogelgezang, jonge lammetjes en koeien die huppelend de wei inspringen vertederen ons. We staan verwonderd over zoveel schoonheid. Het doet ons goed. Wie kan genieten van het moois om zich heen, is een gelukkiger en tevredener mens dan wie enkel oog heeft voor wat er allemaal aan het eigen leven ontbreekt. Schoonheid maakt een verlangen in ons wakker. En verlangen drijft ons voort. Het geeft ons zin in de dag, zin in het leven. Ondanks de gebreken. je kunt veel beter omgaan met beperkingen wanneer er iets te genieten valt. En er valt meer te genieten dan je soms denkt.
Geniet van de lente!